Τελ. ενημέρωση:

   09-Jun-2005
 

Αρχ Ελλ Ιατρ, 22(3), Μάιος-Ιούνιος 2005, 221-238

ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ

Θεραπευτικές στρατηγικές στην οξεία μυελογενή λευχαιμία νέων ενηλίκων

Ν.Ι. Αναγνωστόπουλος
Αιματολογική Κλινική, ΓΝΑ «Γ. Γεννηματάς», Αθήνα

Η θεραπεία της οξείας μυελογενούς λευχαιμίας (ΟΜΛ) περιλαμβάνει αρχικά την αγωγή με κυτταροτοξικά χημειοθεραπευτικά, με στόχο την εκρίζωση των κακοήθων κυττάρων και την αποκατάσταση φυσιολογικής αιμοποίησης από τα υπολειμματικά υγιή αρχέγονα αιμοποιητικά κύτταρα. Ακολούθως, χορηγείται η θεραπεία ενίσχυσης για εκρίζωση των λευχαιμικών κυττάρων που δεν είναι ανιχνεύσιμα μορφολογικά. Η θεραπεία αυτή περιλαμβάνει είτε υψηλές δόσεις αρασυτίνης, είτε αυτόλογη μεταμόσχευση, είτε αλλογενή μεταμόσχευση. Επισημαίνεται η προγνωστική αξία για την έκβαση της νόσου κατεξοχήν της ηλικίας, του κυτταρογενετικού τύπου και των διαταραχών σε μοριακό επίπεδο, με κύριους εκπροσώπους τους ανασταλτές της τυροσίνης κινάσης FLT-3 και c-KIT. Η έκβαση στην ΟΜΛ των ενηλίκων εξαρτάται κυρίως από την ηλικία του ασθενούς, την ένταση της θεραπείας μετά την ύφεση, τον καρυότυπο και το μοριακό φαινότυπο. Αρχικά, η ταξινόμηση κατά FAB βασίστηκε στα μορφολογικά χαρακτηριστικά και στη συνέχεια, η ταξινόμηση κατά WHO έκανε συσχέτιση μορφολογικών, κυτταροχημικών, ανοσοφαινοτυπικών, καρυοτυπικών και μοριακών γνωρισμάτων με τα κλινικά ευρήματα. Η βελτίωση στην έκβαση της νόσου οφείλεται στην επιτυχέστερη υποστηρικτική αγωγή, στην εντατική χημειοθεραπεία μετά την ύφεση και στην αυτόλογη και αλλογενή μεταμόσχευση αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων. Τα τελευταία χρόνια, η βελτίωση της χημειοθεραπείας έχει πετύχει αποτελέσματα εφάμιλλα με αυτά των μεταμοσχεύσεων, τόσο στην τελική όσο και στην ελεύθερης νόσου επιβίωση.

Λέξεις ευρετηρίου: Aλλογενής μεταμόσχευση αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων, Aυτόλογη μεταμόσχευση, Θεραπεία ενίσχυσης, Θεραπεία εφόδου, Πλήρης ύφεση.


© Αρχεία Ελληνικής Ιατρικής