Τελ. ενημέρωση:

   16-Oct-2013
 

Αρχ Ελλ Ιατρ, 30(5), Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 2013, 555-565

ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ

Παθοφυσιολογικοί μηχανισμοί της αναιμίας στη διαβητική νεφροπάθεια

Μ.Κ. Παππά,1 Ε.Χ. Ντουνούση,2 Κ.Π. Κατωπόδης1
1Νεφρολογικό Τμήμα, Γενικό Νοσοκομείο Άρτας, Άρτα
2Νεφρολογικό Τμήμα, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων, Ιωάννινα

Ο σακχαρώδης διαβήτης (ΣΔ) αναγνωρίζεται ως επιδημία της σύγχρονης κοινωνίας και είναι ένα σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης, είτε λόγω μειωμένης ή ανεπαρκούς παραγωγής της ινσουλίνης, είτε λόγω αυξημένης αντίστασης των ιστών στη δράση της ινσουλίνης. Οι επιπλοκές του ΣΔ χαρακτηρίζονται ως μικροαγγειακές (διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, νεφροπάθεια και νευροπάθεια) και μακροαγγειακές (καρδιακή νόσος και υπέρταση, περιφερική αγγειακή νόσος και αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο). Η διαβητική νεφροπάθεια (ΔΝ) αποτελεί τη συχνότερη αιτία χρόνιας νεφρικής νόσου (ΧΝΝ) τόσο σε ασθενείς πριν από την ένταξή τους σε εξωνεφρική κάθαρση (ΧΝΝ σταδίου ΙΙ, ΙΙΙ, ΙV), όσο και σε αυτούς οι οποίοι υποστηρίζονται με εξωνεφρική κάθαρση (ΧΝΝ σταδίου V). Η ορθόχρωμη ορθοκυτταρική αναιμία είναι γνωστό ότι αποτελεί μια συχνή επιπλοκή της ΧΝΝ, η οποία κατά κύριο λόγο οφείλεται στη μειωμένη παραγωγή ερυθροποιητίνης από τους νεφρούς. Η βαρύτητα της αναιμίας είναι ανάλογη με το στάδιο της ΧΝΝ, σε ασθενείς όμως με ΣΔ παρατηρείται αναιμία ακόμη και χωρίς να έχουν ενεργό νεφρική προσβολή (λευκωματουρία, έκπτωση της νεφρικής λειτουργίας). Επιπρόσθετα, αξιοσημείωτο είναι ότι η αναιμία στους ασθενείς με ΣΔ και νεφρική νόσο εμφανίζεται αφ' ενός νωρίτερα και αφ' ετέρου είναι μεγαλύτερου βαθμού σε σύγκριση με ασθενείς με ΧΝΝ ίδιας βαρύτητας αλλά διαφορετικής αιτιολογίας. Εκτός από την έλλειψη σιδήρου, βιταμίνης Β12 και φυλλικού οξέος, την κακή θρέψη, το δευτεροπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό, την απώλεια αίματος και την κακοήθεια, στην παθογένεια της αναιμίας στη ΔΝ συμμετέχουν και αρκετοί άλλοι, λιγότερο γνωστοί, αλληλοεμπλεκόμενοι μηχανισμοί όπως η υπερδιήθηση, η πρωτεϊνουρία, η χρόνια φλεγμονή, η βλάβη του διάμεσου νεφρικού ιστού, η αυτόνομη νευροπάθεια, οι ουραιμικές τοξίνες, το σύστημα ρενίνης-αγγειοτασίνης, η αυξημένη σωληναριακή επαναρρόφηση νατρίου και οι διαταραχές των ερυθροκυττάρων. Στην ανασκόπηση που ακολουθεί γίνεται προσπάθεια να αναλυθούν οι κυριότεροι μηχανισμοί που εμπλέκονται στην εμφάνιση της αναιμίας σε αυτούς τους ασθενείς.

Λέξεις ευρετηρίου: Αναιμία, Σακχαρώδης διαβήτης, Χρόνια νεφρική νόσος.


© Αρχεία Ελληνικής Ιατρικής