Τελ. ενημέρωση:

   16-Jul-2014
 

Αρχ Ελλ Ιατρ, 31(4), Ιούλιος-Αύγουστος 2014, 391-402

ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ

Ταξινόμηση, μορφολογικά χαρακτηριστικά και φυσική ιστορία των οδοντωτών πολυπόδων του παχέος εντέρου

Ν. Σφουγκατάκης,1 Α.Χ. Λάζαρης,2 Ι. Δελλαδέτσιμα2
1Γαστρεντερολογική Κλινική, Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Ιπποκράτειο», Αθήνα
2Α΄ Εργαστήριο Παθολογικής Ανατομικής, Ιατρική Σχολή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα

Οι οδοντωτοί πολύποδες του παχέος εντέρου διακρίνονται στους υπερπλαστικούς πολύποδες, στα επίπεδα και στα παραδοσιακά οδοντωτά αδενώματα και στους μικτούς πολύποδες, με συχνότητες 30%, 3,9%, 0,7% και 0,7%, αντίστοιχα επί του συνόλου των πολυπόδων. Για την ονοματολογία, την ταξινόμηση και τα μορφολογικά χαρακτηριστικά των οδοντωτών πολυπόδων υπάρχει αρκετή διχογνωμία μεταξύ των παθολογοανατόμων. Οι υπερπλαστικοί πολύποδες διακρίνονται ιστολογικά στους υποτύπους μικροφυσαλιδώδη, περίσσειας καλυκοειδών κύτταρων και βλεννοπενικό, ενώ χαρακτηρίζονται από την παρουσία καλυκοειδών κυττάρων και διεύρυνση της αναγεννητικής ζώνης στο ανώτερο 1/3 της εντερικής κρύπτης. Τα επίπεδα οδοντωτά αδενώματα χαρακτηρίζονται από κυτταρική δυσπλασία, εκτροπή διαμερισματοποίησης των εντερικών κρυπτών και ανομοιογενή κατανομή των δεικτών επιθηλιακής διαφοροποίησης και κυτταρικού πολλαπλασιασμού, ενώ τα παραδοσιακά αδενώματα από δυσπλασία και έκτοπες εντερικές κρύπτες. Η διάγνωση των οδοντωτών πολυπόδων προϋποθέτει λεπτομερή εξέταση των δειγμάτων και καλή κλινική πληροφόρηση, ενώ είναι πολύ σημαντική λόγω του κινδύνου εξαλλαγής σε οδοντωτό αδενοκαρκίνωμα. Θεωρείται ότι η εμφάνιση ορθοκολικού καρκινώματος στο μεσοδιάστημα μεταξύ δύο κολοσκοπήσεων («ενδιάμεσο καρκίνωμα») οφείλεται κυρίως σε οδοντωτούς πολύποδες, οι οποίοι είτε είχαν αυξημένο ρυθμό εξέλιξης συγκριτικά με τα συμβατικά αδενώματα, είτε διέφυγαν της διάγνωσης. Ο χαμηλός ρυθμός ανίχνευσης των οδοντωτών πολυπόδων οφείλεται στο μικρό μέγεθος, τη συχνά επίπεδη μορφολογία και την αδυναμία διενέργειας ολικής κολοσκόπησης σε συνδυασμό με αλλοιώσεις δεξιάς εντόπισης. Επίσης, σημαντικές για το χαμηλό ρυθμό ανίχνευσης είναι η έλλειψη σύγχρονων ενδοσκοπικών εφαρμογών όπως η απεικόνιση περιορισμένης ζώνης και η χρωμοενδοσκόπηση, καθώς και η ανεπαρκής τεχνική και η θεωρητική κατάρτιση του ενδοσκόπου. Απαιτείται ενδοσκοπική αφαίρεση και παρακολούθηση των οδοντωτών πολυπόδων, η οποία πρέπει να είναι τουλάχιστον ανάλογη ή και αυστηρότερη συγκριτικά με τα συμβατικά αδενώματα.

Λέξεις ευρετηρίου: Διάγνωση, Δυσπλασία, Οδοντωτός πολύποδας, Παρακολούθηση.


© Αρχεία Ελληνικής Ιατρικής