Τελ. ενημέρωση:

   01-Oct-2015
 

Αρχ Ελλ Ιατρ, 32(5), Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 2015, 566-575

ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ

Μπορεί η αντι-ιική αγωγή σε ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β να προλάβει την ανάπτυξη του ηπατοκυτταρικού καρκίνου;

Λ. Βασίλιεβα, Σ.Π. Ντουράκης
Β΄ Πανεπιστημιακή Παθολογική Κλινική, Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Ιπποκράτειο», Αθήνα

Το ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα (ΗΚΚ) είναι ο 5ος συχνότερος καρκίνος, αντιπροσωπεύει >90% των πρωτοπαθών καρκίνων του ήπατος και αποτελεί σημαντικό παγκόσμιο πρόβλημα υγείας. Η χρόνια ηπατίτιδα Β (ΧΗΒ) είναι η κύρια αιτία κίρρωσης και ΗΚΚ, με ετήσια επίπτωση του ΗΚΚ στους κιρρωτικούς ασθενείς 2–5%. Οι πιο σημαντικοί προδιαθεσικοί παράγοντες του ΗΚΚ σε ασθενείς με ΧΗΒ είναι η μεγάλη ηλικία, η κίρρωση και το υψηλό επίπεδο του HBV DNA. Με βάση αυτούς τους παράγοντες έχουν αναπτυχθεί διάφορα βαθμολογικά συστήματα πρόβλεψης ανάπτυξης του ΗΚΚ. Οι αντι-ιικές θεραπείες με νουκλεοσ(τ)ιδικά ανάλογα (nucleo(t)side analogues, NUCs) οδηγούν στην υποχώρηση της ίνωσης, στην πρόληψη της ρήξης της αντιρρόπησης και της κιρσορραγίας. Η χορήγηση της θεραπείας με NUCs για την πρόληψη του ΗΚΚ έχει μελετηθεί αρκετά. Η ανασκόπηση της βιβλιογραφίας δείχνει ότι η μακροχρόνια αντι-ιική θεραπεία με εντεκαβίρη και τενοφοβίρη, που έχουν ισχυρή αντι-ιική δράση και μηδαμινό κίνδυνο ανάπτυξης αντοχής, είναι αποτελεσματική στην καταστολή του HBV DNA και συμβάλλει στη μείωση, αλλά όχι όμως στην εξάλειψη του κινδύνου ανάπτυξης ΗΚΚ. Συμπερασματικά, τα NUCs μπορούν να χρησιμοποιηθούν ακίνδυνα και μερικώς αποτελεσματικά για την πρόληψη του ΗΚΚ. Όμως, συνιστάται να συνεχίζεται η επιτήρηση για ανάπτυξη ΗΚΚ, με υπερηχογράφημα ήπατος ανά 6 μήνες, στους κιρρωτικούς ασθενείς που ανταποκρίνονται ιολογικά, βιοχημικά, κλινικά και ιστολογικά στη θεραπεία.

Λέξεις ευρετηρίου: Ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα, Θεραπεία χρόνιας ηπατίτιδας Β, Νουκλεοσ(τ)ιδικά ανάλογα.


© Αρχεία Ελληνικής Ιατρικής