Τελ. ενημέρωση:

   21-Mar-2016
 

Αρχ Ελλ Ιατρ, 33(2), Μάρτιος-Απρίλιος 2016, 151-164

ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ

Μυϊκή αδυναμία της μονάδας εντατικής θεραπείας (ICUaW)

Γ. Σιδηράς,1 Β. Γεροβασίλη,1 Ε. Πατσάκη,1 Χ. Ρούτση,1 Γ. Στράντζαλης,2 Σ. Νανάς1
1Α΄ Κλινική Εντατικής Θεραπείας, Γενικό Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα
2Νευροχειρουργική Κλινική, Γενικό Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα

Τα τελευταία 15 έτη, η αλματώδης εξέλιξη των θεραπευτικών μέσων στην εντατική θεραπεία οδήγησε στην αύξηση των επιζώντων της μονάδας εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ). Το γεγονός αυτό μετατόπισε το ενδιαφέρον της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας στην έρευνα των μακροπρόθεσμων επιπτώσεων της νοσηλείας στη ΜΕΘ. Οι ασθενείς μετά την έξοδό τους από τη ΜΕΘ παρουσιάζουν σημαντική νευρομυϊκή αδυναμία, έκπτωση της λειτουργικότητάς τους και κατ' επέκταση μειωμένη ποιότητα ζωής για μεγάλο χρονικό διάστημα κατόπιν. Τα τελευταία έτη, ο όρος που προτάθηκε και χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει την εν λόγω νευρομυϊκή αδυναμία είναι «μυϊκή αδυναμία της ΜΕΘ» (intensive care acquired weakness, ICUaW), η οποία αναφέρεται σε ασθενείς με κλινική διάγνωση της νόσου. Η ICUaW αποδίδεται σε μια σειρά παραγόντων που περιλαμβάνουν διαταραχές της μικροκυκλοφορίας, παρουσία συστηματικής φλεγμονώδους αντίδρασης (systemic inflammatory response syndrome, SIRS) και σήψης, τη χρήση φαρμακευτικών προϊόντων με βλαπτική δράση στους μυς, στα νεύρα ή και στη νευρομυϊκή σύναψη. Επί πλέον, κατά τη διάρκεια της νοσηλείας στη ΜΕΘ οι ασθενείς είναι συνήθως κατακεκλιμένοι και σε καταστολή και κατά συνέπεια διανύουν μακρές περιόδους ακινητοποίησης. Η επίπτωση της ICUaW έχει αναφερθεί ότι κυμαίνεται από 25% για ασθενείς που εκτιμήθηκαν κλινικά για την παρουσία ICUaW μέχρι 50% όταν χρησιμοποιούνται μόνο ηλεκτρομυογραφικά κριτήρια, ενώ εξαρτάται επίσης από το είδος και τη βαρύτητα των νοσηλευομένων ασθενών. Κανένα θεραπευτικό μέσο δεν έχει αναφερθεί έως τώρα για τη συγκεκριμένη νόσο, ενώ για την πρόληψη συστήνεται η αποφυγή των αναγνωρισμένων παραγόντων κινδύνου, η πρώιμη κινητοποίηση, καθώς και η χρήση του ηλεκτρικού νευρομυϊκού ερεθισμού (ΗΝΜΕ) μετά τα ενθαρρυντικά αποτελέσματα πρόσφατων μελετών. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η κατάδειξη της σημαντικότητας της νόσου, καταγράφοντας μέσα από την ανασκόπηση της σύγχρονης βιβλιογραφίας τα αίτια της ICUaW, τις διαγνωστικές μεθόδους που εφαρμόζονται, την επίπτωσή της τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα, καθώς και τις προτεινόμενες μεθόδους πρόληψης.

Λέξεις ευρετηρίου: Επίπτωση στη ΜΕΘ, Ηλεκτρικός νευρομυϊκός ερεθισμός, ΜΕΘ, Μυϊκή αδυναμία βαρέως πάσχοντα, Πολυνευρομυοπάθεια βαρέως πάσχοντα.


© Αρχεία Ελληνικής Ιατρικής