Τελ. ενημέρωση:
25-Nov-2018

Παρά το γεγονός ότι η υπονατριαιμία είναι ένα κοινό θέμα και ενδιαφέρει τους γενικούς ιατρούς, τους παθολόγους και τους χειρουργούς, συχνά αντιμετωπίζεται ανεπαρκώς λόγω της έλλειψης συστηματικής προσέγγισης, ολοκληρωμένης επεξεργασίας και θεραπείας. Νέα δεδομένα για την επίδραση της χρόνιας υπονατριαιμίας είναι τώρα διαθέσιμα. Για παράδειγμα, φαίνεται να συσχετίζεται με ήπια νευρολογική δυσλειτουργία, πτώσεις/κακώσεις, οστεοπόρωση, οστεοπορωτικά κατάγματα και με αυξημένη θνητότητα. Περίπου οι μισές από τις χρόνιες περιπτώσεις υπονατριαιμίας οφείλονται στο σύνδρομο απρόσφορης έκκρισης αντιδιουρητικής ορμόνης (SIADH). Είναι απολύτως σημαντικό να λαμβάνεται υπ' όψη μια τέτοια διάγνωση και να ακολουθείται αυστηρά ένας διαγνωστικός αλγόριθμος πριν από την έναρξη της θεραπείας για υπονατριαιμία. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η θεραπευτική προσέγγιση για το SIADH διαφέρει από άλλες υπονατριαιμίες. Επί πλέον, μόλις αρχίσει η θεραπεία, γίνεται δύσκολη η κατανόηση ορισμένων από τις δοκιμασίες που χρησιμοποιούνται συνήθως για τη διάγνωση του SIADH. Οι ανταγωνιστές του υποδοχέα V2 έχουν φέρει επανάσταση στη θεραπεία του SIADH και υπάρχει πλέον η εμπειρία σχετικά με τη χρήση των εν λόγω παραγόντων. Παρ' όλα αυτά, η συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή δεν ενδείκνυται για την πλειονότητα των περιπτώσεων υπονατριαιμίας, αλλά η χρήση τους πρέπει να περιορίζεται σε έναν επιλεγμένο πληθυσμό με επιβεβαιωμένο SIADH.

Λέξεις ευρετηρίου: ΑΕΑΔΟ, Διάγνωση, Διαχείριση, Επιπλοκές, Σύνδρομο απρόσφορης έκκρισης αντιδιουρητικής ορμόνης, Υπονατριαιμία.